در حوزه‌های مختلف جهت یکپارچه نمودن اطلاعات و بهبود عملکرد هر حوزه، از سامانه‌های اطلاعاتی بهره می‌برند. در حوزه سلامت نیز در قانون برنامه توسعه پنجم، وزارت بهداشت به استقرار سامانه اطلاعاتی «پرونده الکترونیک سلامت» موظف شد. در صورت تحقق این سامانه، اطلاعات مرتبط با سلامت شهروندان، از تولد تا پس از مرگ در پرونده الکترونیک سلامت ثبت می‌شود و بدین‌وسیله پرونده‌های درمانی و داروهای مصرفی بیمار قابل مشاهده خواهد بود. دسترسی متمرکز به چنین اطلاعاتی به پایش، نظارت و استانداردسازی در حوزه درمان و دارو کمک شایانی خواهد نمود. در همین راستا، دیناروند، رئیس سازمان غذا و دارو، تنها راهکار منطقی کردن الگوی تجویز و مصرف دارو را ایجاد پرونده الکترونیک سلامت می‌داند، زیرا می‌توان با استفاده از این سامانه به‌راحتی راهنماهای بالینی را اجرایی نمود. رنجبرزاده، عضو هیات رئیسه مجلس نیز اعتقاد دارد که جهت کنترل تجویز دارو لازم است تا پرونده الکترونیک سلامت راه‌اندازی شود تا از اثرات زیان‌بار مصرف بیش از حد دارو جلوگیری به عمل آید. اسدی، کارشناس شفافیت اطلاعات در حوزه سلامت، معتقد است پرونده الکترونیک سلامت می‌تواند هزینه‌های روی دوش بیمه را کاهش دهد و همچنین خطای پزشکی ناشی از بدخطی نسخه‌ها و عدم آگاهی پزشک از وضعیت بیمار کاهش می‌یابد.
با وجود اینکه مزایای فراوانی برای اجرای «پرونده الکترونیک سلامت» برشمرده می‌شود، اما کماکان این طرحبه صورت کامل اجرا نشده است و در لایحه پیشنهادی برنامه توسعه ششم که اخیراً تقدیم مجلس شورای اسلامی شده نیز، مورد توجه قرار نگرفته است.
ناگفته نماند که در لایحه برنامه توسعه ششم، وزارت بهداشت به اجرای نظام سطح‌بندی خدمات تشخیصی و درمانی بر اساس نظام ارجاع مکلف شده و این درحالی است که اجرای آسان نظام ارجاع در گروِ راه‌اندازی سامانه پرونده الکترونیک سلامت خواهد بود.
