دست اندازهای انقلاب
یکی از آفاتی که در دوران مبارزه امام با حکومت پهلوی به چشم می خورد، مراجع و علمایی بودند که سلوک مراعات و کنار آمدن با دولت وقت را چاره کار می دانستند و به مخالفت با افکار و اعلامیه های امام می پرداختند؛ تا جایی که طلاب و مبارزینی که به محضرشان می رسیدند، نه تنها روحیه ای برای ادامه ی کار نمی گرفتند بلکه با دلی پردرد باز می گشتند. البته با وجود چنین دست اندازهایی، بنیان گذار انقلاب توانست ماشین انقلاب را با کمک مردم به ایستگاه 22بهمن برساند و به نخستین مقصود خود برسد.
از همان بدو انقلاب، امام خمینی(ره) و بعد از آن امام خامنه ای در جایگاه رهبر و ناخدای کشتی انقلاب، بارها و بارها راهبردها و سیاست های کلی ای را در حوزه های مختلف به مسئولین ذیربط ابلاغ می کردند که هدف از این ابلاغیه ها چیزی جزء رسیدن به هدف نهایی انقلاب که همان تشکیل حکومت واحد جهانی براساس شاخصه های اسلامی است، نمی باشد. اما متأسفانه عده ای خواسته یا ناخواسته ، موانعی بر سر راه این هدف والا ایجاد می کنند که در ادامه مثال هایی از موانع گفتمان سازی رو ذکر می کنیم:
یکی از موضوعاتی که اخیراً با سرکار آمدن دولت یازدهم قوت گرفته، ارتباط با آمریکا، به عنوان کدخدای دهکده جهانی، می باشد. مسئله ای که اگر یک طرف سخنان رهبر امروز و رهبر دیروز و در طرف دیگر اظهار نظرات عده ای از مسئولین را قرار دهیم و منصفانه قضاوت کنیم، ولایتمداری و اطاعت از امام را خدشه دار می کند. به عنوان نمونه امام خمینی(ره) بارها فرمودند: «آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند». همچنین امام خامنه ای نیز در رابطه با آمریکا چنین فرمودند: «دشمنی آمریکا از بین نخواهد رفت؛ چون حکومت اسلامی صرفاً ایجاد یک نظام و رژیم جدید در یک کشور نیست؛ ایجاد یک الگوست. عیب کار برای آمریکاییها این است.» با وجود این اظهارات عده ای اصرار بر رابطه با آمریکا دارند و پیشرفت و اعتلای کشور را در گرو رابطه با آمریکا می دانند. مسأله ای که در همان شروع بکار دولت یازدهم زمزمه هایی برای این منظور آغاز شد؛ به طوری که رئیس جمهور کشورمان در نشست داووس چنین می فرمایند که «ما می خواهیم با همه ی کشورهایی که به رسمیت می شناسیم ارتباط داشته باشیم.»؛ تا جایی که در سفر نیویورک هم کار به تماس تلفنی اوباما و روحانی می کشد و دعوا سر اینکه چه کسی اول زنگ زد تیتر روزنامه ها و خبرگزاری ها می شود. ذکر سخنان رهبر معظم انقلاب در این مورد هم خالی از لطف نیست؛ ایشان فرمودند: «عده ای با وراجی کردن و حرف زدن و استدلال کردن می گویند که نبود رابطه‌ی با آمریکا برای ما مضر است، نه آقا، نبود رابطه‌ی با آمریکا برای ما مفید است. آن روزی که رابطه‌ی با آمریکا مفید باشد، اول کسی که بگوید رابطه را ایجاد بکنند، خود بنده هستم.» و در ادامه فرمودند: «آن چیزی که می تواند خطر دشمن را ضعیف کند، نمایش قدرت شماست، نه نمایش ضعف شما؛ نمایش ضعف شما دشمن را تشجیع میکند. آن چیزی که ممکن است جلوی خودسری و خودکامگی دشمن را بگیرد، این است که احساس کند شما قدرتمندید. اگر احساس کند ضعیفید، بدون مانع، هر کاری که بخواهد بکند، میکند.».
مسأله ی دیگری که ولایتمداری مسئولین را بیشتر زیر ذره بین مردم می برد، قضیه ی انرژی هسته ای است که در این دولت مانند دولت های پیشین مطرح هست. زمانی که دولتمردان وزارت خارجه مان به بهانه ی جلب اعتماد دشمنان قسم خورده ی ملت، تأسیسات هسته ای مان را به حراج می گذارند و توقف ژنو را با کدخدای دهکده(!) امضا می کند. و با وجود چنین توافقی رئیس جمهور کشورمان این چنین اعلام موضع می کنند: «توافق ژنو یعنی تسلیم قدرت های بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران؟!»؛ و در طرف همسو، تیم مذاکره کننده توافق ژنو با کتمان کاری و فاش نکردن محتوای توافق ژنو و گفتن عباراتی چون «این طرح محرمانه هست و محرمانه باقی خواهد ماند تا وقتی که مذاکرات به نتیجه برسد» و همچنین اظهارات مسئول تیم مذاکره کننده قبل از انعقاد توافقنامه که گفت: «حتی اگر استیضاح هم بشوم جزئیات مذاکرات را نمی‌گویم.» اعتماد خود را به ملت ایران ثابت کردند. گرچه بر همگان روشن است که انرژی هسته ای بهانه ای بیش نیست. ولی در اهمیت انرژی هسته ای همین بس که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «اگر این نفتی که امروز در اختیار ماست، در اختیار اروپا و آمریکا بود، ما برای هر بشکه اش باید در مقابل آنها سجده می کردیم تا یک بشکه نفت به ما بدهند؛ مگر می دادند؟! اینها می خواهند پانزده سال، بیست سال آینده ملت ایران برای نیاز صنعتی و کشاورزی خود و برای جریان حیات در کشور خود، محتاج انها باشد؛ برود در خانه ی آنها؛ اهمیت انرژی هسته ای این است. اگر امروز مسئولین و دست اندرکاران ما این را تأمین نکنند، بیست سال بعد همه ی مردم حق خواهند داشت اینها را لعنت کنند. آن روز هم نمی شود به دستش آورد. وقتی یک ملت احتیاج به چیزی دارد، به او گرانفروشی می کنند، به او نمی دهند، او را تحقیر می کنند و به او بی اعتنایی می کنند.»
موضوع دیگری که پرداختن به آن خالی از لطف نیست، خودباوری و اعتماد به نفس در کابینه ی محترم دولت یازدهم است. زمانی که وزیر صنعت و معدن مملکت در بازگشت از آلمان که برای درمان به این کشور سفر کرده، به جای اینکه از غیبت چند روزه خود در مهمترین اوقات زمانی سال عذرخواهی کند، چنین می گوید: «تکنولوژی این جراحی تا 80 سال دیگر هم وارد ایران نمی شود.». این در حالی است که رهبر معظم انقلاب چنین می فرمایند: «یکی از فرهنگ‌های غلطی که از دوران گذشته در جامعه شکل گرفته و همچنان وجود دارد، نگاه نیازمندانه به غرب و بزرگ‌دیدن غرب و کوچک‌دیدن خود، به‌خصوص در مسائل علمی است.»
یکی دیگر از موضوعاتی که از سوءتفاهمات هم رد شده و بیخ پیدا کرده، معنویت و دینداری مردم است که سر و صدای زیادی هم در محافل و سایت ها داشته است. اظهاراتی دوپهلو که از آن برداشت هایی آزادی خواهانه و به ظاهر اسلام گرایانه می شود، مِن جمله «این قدر در زندگی مردم هر روز مداخله نکنیم ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم راه بهشت را انتخاب کنند، به زور و شلاق نمی شود مردم را به بهشت برد.» و یا «برخی مردم بیکارند و شغل ندارند و دائم دچار توهمات هستند و مدام غصه دین مردم را می‌خورند در حالی که نه دین را می‌شناسند و نه آخرت را.» و همچنین دغدغه های های وزیر فرهنگ نسبت به رفع فیلترینگ فیس بوک و نشر کتب فرهیخته جنسی و شوی زنده لباس که از ابتدای انقلاب تا به حال در ایران اجرا نشده بود کاملاً گویای این هست که آیا دولت تدبیر و امید در جهت منویات و مطالبات مقام معظم رهبری در سال فرهنگ حرکت می کند یا خیر؟!!
اظهارات آیت الله علم الهدی در پاسخ به جملات رئیس جمهور هم تصدیق این مدعاست. ایشان در نماز جمعه مشهد فرمودند: «شلاق که سهل است با همه قدرت جلوی کسانی که مانع بهشت رفتن مردم شوند، خواهیم ایستاد.»
این موارد تنها گوشه ی چشمی از ولایتمداری مسئولین به ولی فقیه زمان شان است(!!!) مسئولینی که در سخنرانی هایشان تنها از سخنان مقام معظم رهبری برای به کرسی نشاندن فکرشان و نیز زدن مُهر خاموشی بر دهان مخالفین شان استفاده می کنند و در عرصه ی عمل نه تنها در مسیر مورد نظر رهبری حرکت می کنند بلکه به گونه ای عمل می کنند که دل ولی فقیه و ولایتمدارانش را هم به درد می آورند.
اینها در حالی است که رهبر ما عاشقانه و دلسوزانه نقشه راه را به دست مسئولین می سپارد ولی آنها جاهلانه و یا مغرضانه راه خود را پیش می گیرند؛ انگار نه انگار انقلاب اسلامی هدفی داشته و این چشم اندازها و سیاست های کلی برای هر چه زودتر رسیدن به این هدف طراحی شده اند.
برخلاف برخی گروه هایی که با قصد و غرض مطالبی را منتشر می کنند و قصد تضعیف دولت را دارند، در این نگارش آنچه ذکر شد صرفاً به جهت دلسوزی نسبت به دولت یازدهم جمهوری اسلامی و حق حقیقه است که امیرالمؤمنین بر دوش تک تک ما مردماننسبت به کارگزاران نظام گذاشته است.
سید سجاد